เมื่อเพื่อนบ้านจอดรถขวางทางเข้า – ออก
“รีบออกจากบ้านเพื่อจะไปทำงานในเมือง แต่กลับเจอเพื่อนบ้านจอดรถขวางหน้าบ้านทุกเช้า เมื่อก่อนพอจะอภัยให้ได้นะครับ แต่เป็นแบบนี้บ่อยๆ ผมเริ่มทนไม่ไหว”
“กรุณาอย่าจอดรถขวางประตู” ดูจะเป็นป้ายติดปะแขวนห้อยไว้อยู่หน้ารั้วบ้านจนชินตา แต่ป้ายประกาศนี้ก็ยังไม่มีความศักดิ์สิทธิ์เท่ากฎหมาย แขวนไว้ก็เลยไร้คนสนใจ…
กรณีที่บ้านของท่านอยู่ในถนนหรือซอยมีลักษณะที่รถพอสวนทางกันได้ เป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินอันเป็นทรัพย์สินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกัน ทั้งยังถือเป็นทางสาธารณะสำหรับประชาชนใช้ในการจราจรตามคำนิยามแห่ง ป.อ.มาตรา 1 (2) ประกอบด้วย ป.พ.พ.มาตรา 1304 (2) และตามความหมายแห่งคำนิยามทางสาธารณะ ก็ไม่ปรากฎความหมายที่ให้อำนาจบุคคลหนึ่งบุคคลใดจอดยานพาหนะบนทางสาธารณะในลักษณะที่เป็นการกีดขวางความสะดวกแก่การเข้าออกของบุคคลอื่นด้วยแต่ประการใด
ท่านในฐานะผู้มีสิทธิครอบครองบ้าน มีสิทธิหวงกัน หรือห้ามปรามมิให้บุคคลใดมาจอดรถขวางทางเข้าออกหน้าบ้าน ด้วยการทำป้ายสงวนสิทธิ์ไว้ด้วย อันเป็นสิทธิของท่านโดยชอบเพื่อป้องกันความ
เสียหายเป็นพิเศษนั้น หากผู้จอดรถกีดขวางข่มขู่หรือทำร้ายร่างกาย ย่อมเป็นความผิดอาญาเกี่ยวกับเสรีภาพ ตาม ป.อ.มาตรา 309 ท่านสามารถแจ้งความร้องทุกข์ต่อพนักงานตำรวจเพื่อดำเนินคดีแก่บุคคล
นั้นได้
การจอดรถขวางประตูบ้านของผู้อื่น เป็นการกระทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนรำคาญ เพราะไม่สามารถนำรถเข้าหรือออกจากบ้าน จะมาอ้างว่าถนนหน้าบ้านเป็นที่สาธารณะนั้นย่อมทำไม่ได้ เนื่องจากหากเจ้าของรถใช้สิทธิไปก่อความเดือดร้อนของผู้อื่นทั้งที่รู้แก่ใจถึงความเสียหาย จะถือว่ากระทำความผิดฐานก่อความเดือดร้อนรำคาญใจตามมาตรา 397 หมวดลหุโทษ
ทั้งนี้ เมื่อเป็นความผิดกฎหมายอาญาแล้วตำรวจจะปัดไม่รับแจ้งความร้องทุกข์ไม่ได้ ถ้าปฏิเสธอาจมีโทษฐานละเว้นหน้าที่โดยทุจริต เพราะความผิดฐานนี้ไม่จำเป็นต้องมีความเสียหายเกิดขึ้น แค่
เกิดพฤติกรรมที่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนรำคาญใจก็เป็นความผิดอาญาฐานนี้แล้ว
การให้เกียรติและเคารพสิทธิผู้อื่นที่อาศัยอยู่ในสังคมเดียวกัน โดยยึดหลักความเท่าเทียมและหลักพื้นฐานทางกฎหมาย เป็นส่วนหนึ่งของการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างมีความสุข ให้คุณและเพื่อนบ้านมีสายสัมพันธ์ที่ดี พึ่งพาอาศัยให้ความช่วยเหลือ มีความสามัคคี ร่วมมือกันพัฒนาสังคมให้น่าอยู่และสงบสุข
